Saçımdaki aklara yüklediğim anlam çok manidar.
Yüzümdeki derin çizgiler,
hayatın taa kendisi.
Sıradan insanların mutluluğu yakalaması,
Piyangodan çıkan büyük ikramiye gibidir.
Bittiğin,tükendiğin yerde ayağa kalkmak,
Onurlu insanların hayat felsefesidir.
Her yıkım, yeni hedeflere gebe,
Depremden sonra, çiçek açan fidan gibi.
Üç bilinmeyenli denklem gibiyim
Şairin mısraları arasında.
O kadar yalnızım ki,
İnsan selinin aktığı,
Kalabalığın ortasında.
Aynadaki gerçek yansımamı gördüm.
Bir yıldız daha kaydığında.
Söz veriyorum kendime
Mutluluğu yakaladığımda,
Bir çentik daha atacağım
Tabancamın kabzasına.
07.02.2010 Orhan Ünal ZİGANA_71
Yüzümdeki derin çizgiler,
hayatın taa kendisi.
Sıradan insanların mutluluğu yakalaması,
Piyangodan çıkan büyük ikramiye gibidir.
Bittiğin,tükendiğin yerde ayağa kalkmak,
Onurlu insanların hayat felsefesidir.
Her yıkım, yeni hedeflere gebe,
Depremden sonra, çiçek açan fidan gibi.
Üç bilinmeyenli denklem gibiyim
Şairin mısraları arasında.
O kadar yalnızım ki,
İnsan selinin aktığı,
Kalabalığın ortasında.
Aynadaki gerçek yansımamı gördüm.
Bir yıldız daha kaydığında.
Söz veriyorum kendime
Mutluluğu yakaladığımda,
Bir çentik daha atacağım
Tabancamın kabzasına.
07.02.2010 Orhan Ünal ZİGANA_71